Rasa bombay lub kot bombajski narodziła się w Stanach Zjednoczonych w latach 50. ubiegłego wieku. W przeciwieństwie do opisywanego wcześniej devona, bombaje są celowo wyhodowaną rasą, a nie podtrzymanym genem recesywnym.
Hodowczyni z Kentucky, Nikki Horner postanowiła wyhodować kota, który by przypominał czarną panterę w miniaturze. Zaczęła krzyżować sobolowe (czarne) koty burmskie z kotami amerykańskimi krótkowłosymi. Po parunastu latach selektywnej hodowli udało jej się stworzyć rasę muskularnie zbudowanych kotów o okrągłych złocistych oczach, lśniącej czarnej jak skrzydło kruka sierści, okrągłej głowie i chodzie oraz zwinności niemal identycznych co uwielbiana przez hodowczynię dzika czarna pantera, jednak pozbawionego zabójczych instynktów drapieżnego kuzyna. W latach 70. bombaje stały się w pełki ukształtowaną rasą, której standardy zostały oficjalnie uznane przez CFA (Cat Fanciers' Association - Stowarzyszenie Miłośników Kotów; amerykańskie stowarzyszenie felinologiczne) i TICA ( The International Cat Association - Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów; stowarzyszenie powstałe i działające głównie w Stanach Zjednoczonych). Nazwa rasy wzięła się od miasta urodzenia ulubionego pisarza Nikki Homer - Rudyarda Kiplinga.
Obecnie koty bombajskie w Europie są bardzo rzadkie. Hodowle tej rasy są spotykane w Szwecji (m.in. hodowla SE*NavaJeevan’s pani Marie Brandberg oraz Sinharajas pani Urliki Cederquist) oraz ze względu, że są rasą eksperymentalną w FIFe i aby spełnić wymagania pełnego uznania przez tę europejską organizację (uznanie koloru EMS oraz możliwość zdobycia tytułów wyższych niż Interchampion), powstała również jedyna jak dotąd hodowla kotów bombajskich w Polsce, czyli Vatanai*PL.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz